قرنها از سبزي سير نه تنها به عنوان مصرف چندگانه آن در آشپزخانه بلکه به خاطر قدرت درماني آن تعريف شده است. دليل آن هرچه باشد مطالعات انجام شده يک تاثير آن را تاييد مي کند.
دانشمندان انگليسي به مدت دوازده هفته بين ماههاي نوامبر و فوريه (زمستان) به يکصد و چهل و شش نفر روزي يک عدد سير دادند. در اين دوره آزمايشي از يکصدو چهل و شش نفر بيست و چهار نفر به سرماخوردگي مبتلا شدند درحالي که از يکصدو چهل و شش نفري که به آنها سير داده نشده بود شصت و پنج نفر دچار سرماخووردگي شدند.
علاوه براين افراد گروهي که سير مصرف کرده بودند ولي سرماخورده بودند خيلي زودتر از کساني که سير مصرف نکرده بودند و سرماخورده بودند ، بهبود يافتند.
يکي از توضيحاتي که دانشمندان براي اين تاثير اعلام کرده اند آن است که ترکيبي موسوم به «آليسين» در سير که فعالترين ترکيب در سير است مانع آنزيمهايي مي شود که نقشي در عفونتهاي ميکروبي و ويروسي دارد.
حتي اين نيز درست است که کساني که سير مصرف مي کنند ديگران را از خود مي رانند بنابراين ميکروبها را نيز از خود دور مي کنند.